ΠΩΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

TEST- ΚΥΚΛΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

 

ΤEST

Η μέθοδος μας περιλαμβάνει ένα καινοτόμο και πρωτοποριακό τεστ το όποιο βασίζεται σε τεκμηριωμένα επιστημονικά κριτήρια της σύγχρονης ανοσολογίας και βάσει του οποίου  αξιολογούνται  τα επίπεδα της φλεγμονής που υπάρχει στoν οργανισμό,  ώστε να καθοριστεί στη συνέχεια και το προσωπικό σας διατροφικό προφίλ.

Το τεστ αναλύει δύο ειδικές κυτταροκίνες (BAFF και PAF), δείκτες του επιπέδου της φλεγμονής του οργανισμού. Υπολογίζονται  επίσης οι ανοσοσφαιρίνες G (IgG),οι όποιες αποτελούν  δείκτες προστασίας και επαφής με τρόφιμα και οι οποίες  μπορούν  να δείξουν μια επαναλαμβανόμενη ή υπερβολική πρόσληψη-κατανάλωση ορισμένων τροφίμων. Ως εκ τούτου, το test δεν υποδεικνύει ούτε αλλεργία ούτε δυσανεξία (να θυμάστε ότι οι μόνες υπάρχουσες είναι η κοιλιοκάκη και η βιοχημική δυσανεξία στη λακτόζη).

Η εξειδικευμένη επεξεργασία αυτών των δεδομένων μας επιτρέπει να σας προτείνουμε ένα διατροφικό σχήμα σχεδιασμένο στον έλεγχο της φλεγμονής που σχετίζεται με τα τρόφιμα, μέσω διαφοροποιημένης δίαιτας. Αυτή η προσέγγιση θα σας επιτρέψει να  ανακτήσετε μια φυσιολογική σχέση με το φαγητό.

ΚΥΚΛΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Η νέα διατροφική σας προσέγγιση μπορεί να ξεκινήσει με τη συνειδητοποίηση ότι, όπως συμβαίνει με το νεογέννητο σε απογαλακτισμό κατά την διάρκεια του οποίου ακολουθούμε ορισμένες στρατηγικές, έτσι μέσα σε λίγους μήνες και η φλεγμονή που οφείλεται στα τρόφιμα θα τεθεί υπό έλεγχο.

Σαν γενικός οδηγός  της προσαρμογής μας σε μια  θεραπευτική δίαιτα (κατά στάδια):

1 )Αρχικά σταματάμε εντελώς τις τροφές με υψηλό IgG όλες τις μέρες της εβδομάδας  εκτός το απόγευμα και το βράδυ της Τέταρτης, το βράδυ του Σαββάτου και όλα τα γεύματα της Κυριακής που τρώμε αυστηρά και τις απαγορευμένες (σε μικρότερη ποσότητα αυτά στα όποια το τεστ των τροφών έδειξε υψηλό IgG). Η πρώτη αυτή φάση διαρκεί συνήθως 2 εβδομάδες.
 2 )Αφού τα συμπτώματα θα έχουν  υποχωρήσει σχετικά και οι δείκτες φλεγμονής μειωθούν (εργαστηριακές) προσθέτουμε στις ελεύθερες ημέρες και την Τρίτη βράδυ και τα αλλά δυο γεύματα του Σαββάτου ώστε να γίνουν όλα τα γεύματα του Σαββάτου ελεύθερα.

3)Όταν υποχωρήσουν και άλλο τα συμπτώματα γίνονται ελεύθερες περιορισμών όλη η Δευτέρα ,Τέταρτη, Πέμπτη ,Σάββατο και Κυριακή. Η όλη διαδικασία διαρκεί από 2-3 εβδομάδες έως 2-3 μήνες.
4)Στην ίαση είναι ελεύθερες όλες οι ημέρες εκτός τουλάχιστον μιας πχ της Παρασκευής και για πάντα με σκοπό να μην συσσωρευτούν εκ νέου αντισώματα για το συγκεκριμένο τρόφιμο .
Σαν κανόνα  συνεχίζουμε πάντα  να λαμβάνουμε  μειωμένες ποσότητες στα τρόφιμα που μας ενόχλησαν , επιλέγουμε την  ποικιλία  στην διατροφή μας, την σαλάτα μας χωρίς πρόσθετα πριν το γεύμα και την ίδια  ποσότητα σαλάτας, πρωτεϊνών, υδατανθράκων και φρούτων σε κάθε γεύμα.

Να μετράμε είναι καλύτερα από το να υποθέτουμε: Με τεστ επιτρέπεται να γνωρίζουμε το επίπεδο της φλεγμονής του δικού μας οργανισμού,  να καθορίσουμε το διατροφικό μας προφίλ και να ανακαλύψουμε την δική μας βίο- ηλικία, προσφέροντας βασικά εργαλεία για την επαναφορά της ποιότητος ζωής μας και του να είμαστε πάντα σε φόρμα.

 

References

(1) Piuri G. et al., Clin. Transl. Allergy 3, O5 (2013). doi: 10.1186/2045-7022-3-S3-O5. (2) Speciani A.F. et al., J. Am. Coll. Nutr. 34, 34-38 (2015). doi: 10.1080/07315724.2015.1080109. (3) Lied G.A. et al., Aliment. Pharmacol. Ther. 32, 66-73 (2010). doi: 10.1111/j.1365-3083.2010.02470.x. (4) Steri M. et al., N. Engl. J. Med. 376, 1615-1626 (2017).doi: 10.1056/NEJMoa1610528. (5) González-Serna D. et al., Sci. Rep. 8, 8195 (2018). doi: 10.1038/s41598-018-26573-4. (6) Finkelman et al., J. Allergy Clin. Immunol. 137, 1674-1680 (2016). doi: 10.1016/j.jaci.2016.02.015. (7) Kang S. et al., J. Immunol. 196, 196+206 (2016). doi: 10.4049/jimmunol.1402527. (8) Ligaarden S.C. et al., BMC Gastroenterol. 12, 166 (2012). doi: 10.1186/1471-230X-12-166. (9) Ferrazzi E. et al., https://bmcgastroenterol.biomedcentral.com/articles/10.1186/1471-230X-12-166/comments (2014). (10) Speciani A.F. et al., Clin. Transl. Allergy 3, P67 (2013). doi: 10.1186/2045-7022-3-S3-P67. (11) Finkelman F.D. et al., J. Allergy Clin. Immunol. 120, 506-15; quiz 516-7 (2007). doi: 10.1016/j.jaci.2007.07.033. (12) Speciani A.F. et al., Clin. Transl. Allergy 5, P39 (2015). doi: 10.1186/2045-7022-5-S3-P39. (13) Fabris M. et al., Scand. J. Gastroenterol. 42, 1434-1439 (2007). doi: 10.1080/00365520701452225. (14) Sapone A. et al., BMC Med. 9, 23 (2011). doi: 10.1186/1741-7015-9-23. (15) Aziz I. et al., BMJ 345, e7907 (2012). doi: 10.1136/bmj.e7907. (16) Alpay K. et al., Cephalalgia 30, 829-837 (2010). doi: 10.1177/0333102410361404. (17) Dotan I. et al., Gastroenterology 131, 366-378 (2006). doi: 0.1053/j.gastro.2006.04.030. (18) Bentz S. et al., Digestion 81, 252-264 (2010). doi: 10.1159/000264649. (19) Cai C. et al., PLoS One 9, e112154 (2014). doi: 10.1371/journal.pone.0112154. (20) Krystufkova O. et al., Ann. Rheum. Dis. 68, 836-843 (2009). doi: 10.1136/ard.2008.091405. (21) Bombardieri M. et al., Ann. Rheum. Dis. 70, 1857-1865 (2011). doi: 10.1136/ard.2011.150219. (22) Lago F. et al., Nat. Clin. Pract. Rheumatol. 3, 716-724 (2007). doi: 10.1038/ncprheum0674. (23) Conde J. et al., Discov. Med. 15, 73-83 (2013). PMID: 23449109. (24) Kim Y.H. et al., Exp. Mol. Med. 41, 208-16 (2009). doi: 10.3858/emm.2009.41.3.024. (25) Kim D.H. et al., Exp. Mol. Med. 47, e129 (2015). doi: 10.1038/emm.2014.98. (26) Kim M.Y. et al., Exp. Mol. Med. 45, e4 (2013). doi: 10.1038/emm.2013.4. (27) Hamada M. et al., Obesity 19, 1915-1922 (2011). doi: 10.1038/oby.2011.165. (28) Baek J.O. et al., Allergy 72, 397-406 (2017). doi: 10.1111/all.12960. (29) Chen Y. et al., PLoS One 6, e22202 (2011) 10.1371/journal.pone.0022202. (30) Alexaki V. et al., Endocrinology 153, 739-749 (2012). doi: 10.1210/en.2011-1504. (31) Mircheff A.K. et al., Ocul. Surf. 13, 47-81 (2015). doi: 10.1016/j.jtos.2014.06.003. (32) Yoshida K. et al., Nihon. Ganka Gakkai Zasshi 118, 368-77 (2014). (33) Yavuz S. et al., Rheumatol. Int. 31, 1045-1049 (2011). doi: 10.1007/s00296-010-1415-4. (34) Campi I. et al., Thyroid 25, 1043-1049 (2015). doi: 10.1089/thy.2015.0029. (35) Stohl H.E. et al., Hypertension 70,1007-1013 (2017).doi: 10.1161/HYPERTENSIONAHA.117.09775. (36) Tay J. et al., Pregnancy Hypertens. 13:58-61 (2018). doi: 10.1016/j.preghy.2018.05.001. (37) Piuri G. in Metabolic Syndrome and Complications of Pregnancy 23-33 (Springer International Publishing, 2015). doi: 10.1007/978-3-319-16853-1_2.