Οι δυο κύριες μορφές οστεοαρθρίτιδας είναι η εκφυλιστική αρθρίτιδα γνωστή και ως οστεοαρθρίτιδα και η φλεγμονώδης αρθρίτιδα με τυπική την ρευματοειδή αρθρίτιδα. Η Οστεοαρθρίτιδα είναι μια πάθηση τόσο διαδεδομένη ώστε να θεωρείται σαν μια λογική συνέπεια της γήρανσης. Είναι μια πάθηση χρόνια-εκφυλιστική εξελισσόμενη αθόρυβα με σταδιακή φθορά των αρθρικών επιφανειών χωρίς την σύγχρονη ικανότητα ανακατασκευής. Ταυτοχρόνως παρουσιάζεται και μείωση της κινητικότητας της άρθρωσης εξ αιτίας της δημιουργίας οστεοφύτων, πάχυνσης του αρθρικού θυλάκου και σπασμού των περιβαλλόντων μυών.

ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΜΑΣ

Η χαλάρωση των πέριξ της άρθρωσης συνδέσμων μπορεί να προκαλέσει η να επιδεινώσει την αρθροπάθεια. Η αδυναμία των συνδέσμων εάν αυτή δεν διορθωθεί μπορεί να αποτελέσει τη αρχή μιας χαλαρής άρθρωσης. Οι μύες και οι τένοντες έρχονται σε τάση με σκοπό να σταθεροποιήσουν την άρθρωση. Όταν αυτό αποτύχει ο αρθρικός χόνδρος καταστρέφεται δηλαδή το οστό αρχίζει να τρίβεται από την μια πλευρά της άρθρωσης . Αυτό προκαλεί μια υπεραντίδραση του οστού η οποία έχει τα χαρακτηριστικά της οστεοαρθρίτιδας.

Ο πόνος μαζί με τον περιορισμό της κίνησης είναι το σημαντικότερο σύμπτωμα. Είναι ποιο έντονος το πρωί με τις πρώτες κινήσεις υποχωρώντας σιγά-σιγά με το «ζέσταμα» και παρουσιάζει αυξομειώσεις με τις κλιματολογικές αλλαγές. Όταν υπάρχει έντονη φλεγμονή η άρθρωση μπορεί να περιέχει και υγρό εξ αίτιας της φλεγμονώδους αντίδρασης των περιαρθρικών ιστών. Τα συμπτώματα αλλάζουν ανάλογα την πάσχουσα περιοχή πχ η οστεοαρθρίτιδα του αυχένα εκτός της κλασσικής συμπτωματολογίας εμφανίζει πόνο κατά μήκος του άνω άκρου, πονοκέφαλο, ίλιγγο, ναυτία, και θορύβους στον αυχένα. Η αντιμετώπιση η όποια συνήθως αρχικά προτείνεται από τον θεράποντα ιατρό του ασθενούς είναι συντηρητική, με φάρμακα (όπως αντιφλεγμονώδη και μυοχαλαρωτικά), φυσικοθεραπεία (με ασκήσεις) και κηδεμόνες δηλαδή συστήματα που δημιουργήθηκαν με σκοπό να προστατεύσουν, να υποστηρίξουν, να διορθώσουν και να ξεκουράσουν τις πάσχουσες αρθρώσεις. Σε περίπτωση αποτυχίας οι ενδοαρθρικές εγχύσεις υαλουρονικού οξέως και η οξυγόνο-οζονοθεραπεία (ιδιαίτερα σε οστεοαρθρίτιδα γονάτων, ισχίων και σπ. στήλης) ενδοαρθρικώς και περιαρθρικώς και η τεχνική μας OZONAIM αποτελούν συμπληρωματικές μεθόδους επιλογής. Σε βαρειές περιπτώσεις η χειρουργική αντιμετώπιση συνιστά λύση.

Η συντηρητική αντιμετώπιση αποτελεί μέθοδο επιλογής γιατί αν και δεν μπορεί να αποκαταστήσει πλήρως την κατεστραμμένη άρθρωση μπορεί να ελέγξει και να διορθώσει και να αποκαταστήσει την κίνηση ελέγχοντας και την εξέλιξη της αρθρίτιδας. Η κίνηση αποτελεί την πρόληψη. Συνίσταται επίσης η απώλεια βάρους, ορμονολογικός έλεγχος και η αποφυγή της υπερβολικής κόπωσης. Σε κάποιας μορφής αρθροπάθειες χρήσιμο θεωρείται και η τήρηση του σωστής θέσεως της άρθρωσης – ων κατά συνέπεια η διενέργεια στατικοκινητικού έλεγχου.

Η βελτίωση της εικόνας του εντέρου είναι επίσης πολύ σημαντική. Αναφέρεται πολύ συχνά, ειδικά από αυτούς που ασπάζονται τους φυσικούς τρόπους αντιμετώπισης των παθήσεων, ότι η φλεγμονή οφείλεται εις την αύξηση τα διαπερατότητας του εντέρου και την αυξημένη είσοδο μέσω αυτού χημικών, βαρέων μετάλλων και μικροοργανισμών εις το σώμα. Η αντιμετώπιση από τους υποστηρικτές αυτών των μεθόδων περιλαμβάνει κατάλληλη δίαιτα, αποφυγή των αντιφλεγμονωδών, αντιμετώπιση των μικροοργανισμών, αφαίρεση των βαρέων μετάλλων και την λήψη ω3 – ω6 λιπαρών. Οι μέθοδοι μας προσπαθούν ικανοποιήσουν και αυτούς που σκέφτονται με αυτό τον τρόπο και κατευθύνονται στην ολιστική αποκατάσταση της πάθησης των προτείνοντας συγκεκριμένες μεθόδους που πληρούν το φυσικό τρόπο προσέγγισης και αντιμετώπισης των χρόνιων φλεγμονωδών τους παθήσεων τους.

Η προσέγγιση μας με την ονομασία OZONAIM περιλαμβάνει εγχύσεις οι οποίες ισχυροποιώντας ακριβώς αυτούς τους συνδέσμους σταθεροποιούν την άρθρωση και σταματούν την εξέλιξη της αρθρίτιδας. Εάν ο ασθενής είναι νέος και οι απαιτήσεις στην ποιότητα ζωής του έντονες τότε δυο ακόμα θεραπευτικές μέθοδοι μπορούν να προστεθούν. Η λύση των σημείων σκανδάλης στους μύες οι οποίοι συνδέονται με την άρθρωση (μυοπεριτοναικός πόνος) και η έγχυση ουσιών κλασσικών, ομοιοπαθητικών η και όζοντος εντός της αρθρώσεως με σκοπό την ταχύτερη αποκατάσταση του χόνδρου. Επισημαίνουμε εδώ ότι εάν η οστεοαρθρίτιδα έχει ήδη προχωρήσει πολύ η θεραπεία μας μπορεί να αντιμετωπίσει τον πόνο και σε κάποιες περιπτώσεις να βοηθήσει την αναπαραγωγή του χόνδρου αλλά δεν μπορεί να αντιστρέψει την υπερανάπτυξη του οστού, αυτή που ήδη υπάρχει.