Η οστεοπόρωση είναι πάθηση η οποία χαρακτηρίζεται από ελάττωση της οστικής μάζας δηλαδή απώλεια του οστίτη ιστού (πρωτεΐνες, μέταλλα κλπ). Αρχίζει από την ηλικία των τριάντα ετών.

Αίτια που την επιταχύνουν είναι η κληρονομικούς, αλκοολισμός, κορτικοστεροειδή, πρώιμος κλιμακτήριος. Εξετάσεις αιματολογικές, η δοκιμασία οστικής πυκνότητες και σε προχωρημένες περιπτώσεις ο ακτινογραφικός έλεγχος θα ποσοστοποιήσουν τον βαθμό της πάθησης. Οι ποιο συνηθισμένες περιοχές είναι η σπ. Στήλη και η λεκάνη οι οποίες σε προχωρημένες περιπτώσεις μετά από κάκωση η και με μικροκινήσεις μπορούν να υποστούν κάταγμα.

Η φαρμ. θεραπεία περιλαμβάνει δυφοσφωνικά, καλτσιτονίνη, παραθορμόνη, ασβέστιο (οι αναγκαίες ποσότητες αυξάνουν στην ανάπτυξη, εγκυμοσύνη, θηλασμό, κλιμακτήριο), βιταμίνη D3., δίαιτα πλούσια σε πρωτεΐνες και τρόφιμα που περιέχουν άσβεστο (όπως γάλα, γιαούρτι, τυρί ,μεταλλικό νερό και πτωχή σε τρόφιμα που εμποδίζουν (σπαράγγια, ντομάτες, σπανάκι) ή ελαττώνουν (πλούσια σε ίνες) την απορρόφηση από το έντερο του ασβεστίου. Πρέπει επιπλέον να αποφεύγεται το υπερβολικό αλάτι, πρωτεΐνες, αλκοόλ και καφέ επειδή αυτά τα τρόφιμα αυξάνουν την απώλεια του ασβεστίου με τα ούρα. Οι υπεριώδεις ακτινογραφίες βοηθούν την σύνθεση της βιταμίνης. Αντιμετώπιση επιλογής αποτελεί η πρόληψη (κυρίως η καλή φυσική κατάσταση) και η ορμονική υποστήριξη ιδιαίτερα μετά την κλιμακτήριο (συμβουλευτείτε τον γιατρό σας).

Η άσκηση (εκτός της κολύμβησης) που πρέπει να γίνεται για τουλάχιστον τρεις ώρες εβδομαδιαίως βελτιώνει την τοπική κυκλοφορία, τον συντονισμό, την ισορροπία και παράγει προσταγλανδίνες σημαντικά όλα κυρίως για τους ηλικιωμένους. Νέα ανακάλυψη αποτελεί ένας μηχανισμός δημιουργίας μηχανικού ερεθισμού και καθέτων ταλαντώσεων (δονήσεων) ο όποιος δίνει ένα ισχυρό ερέθισμα εις το νευρομυικό σύστημα. Με συχνότητα δυο – τρεις φόρες την εβδομάδα επιτυγχάνεται επιμετάλλωση των οστών και ένας καλύτερος τρόφιμος μυών, τενόντων, συνδέσμων, χόνδρων, και βελτίωση του μυϊκού τόνου.