Η Ozonaim τεχνική μας μπορεί να αποτελέσει μια αξιόλογη πρόταση θεραπείας

Η οσφυαλγία και η ισχιαλγία αποτελούν σύμπτωμα πολλών παθήσεων και όχι πάθηση. Οσφυαλγία σημαίνει πόνο στην μέση και ισχιαλγία πόνο στην διαδρομή του ισχιακού νεύρου.

Γενικά

Η οσφυαλγία θεωρείται ένα σύμπτωμα, που απαντάται όλο και πιο συχνά τα τελευταία χρονιά, σε ενήλικες παραγωγικής ηλικίας. Από δημοσιεύσεις προκύπτει ότι ως και το 80% του ενεργού πληθυσμού έχει υποστεί κρίση οσφυαλγίας τουλάχιστον μια φορά στην ζωή του. Διάφοροι παράγοντες της σύγχρονης ζωής μας έχουν ενοχοποιηθεί. Οι απαιτήσεις της κοινωνίας μας επιβάλλουν πολύωρη παραμονή σε ένα υπολογιστή πιθανώς και σε λάθος κάθισμα, μεγάλο σωματικό βάρος και κακό ανοσοποιητικό σύστημα λόγω άτακτης διατροφής, έλλειψη γυμναστικής, η σε διαφορετικές περιπτώσεις έντονες έως εξαντλητικές αθλητικές δραστηριότητες. Οι συνθήκες αυτές δημιουργούν προϋποθέσεις για την χρόνια διάταση και εκφύλιση των συνδέσμων, των τενόντων, των αρθρώσεων και των μυών της σπονδυλικής στήλης με συνέπεια την καταπόνηση η τον κακό τροφισμό του μεσοσπονδυλίου δίσκου (Μ.Δ.),του ινώδους δακτυλίου, των αρθρικών αποφύσεων καθώς και την αστάθεια της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης στοιχεία των οποίων η καλή υγεία αποτελεί προϋπόθεση για την ομαλή λειτουργία της σπ. στήλης. Η Κήλη Μ.Δ. δηλαδή η προβολή η έξοδος του υλικού του δίσκου (πηκτοειδούς πυρήνα) δια μέσου ρωγμής του ινώδους δακτυλίου που τον συγκρατεί αποτελεί μια από τις σημαντικές αιτίες οσφυαλγίας και οσφυοισχιαγίας. Την μηχανική πίεση η/και τον βιοχημικό ερεθισμό εις τα πέριξ αυτού στοιχεία όπως αγγειακές και νευρικές, αρθρώσεων και συνδέων δομές καλούμενα να αντιμετωπίσουμε σε τέτοιες περιπτώσεις.

Όταν ο ασθενής αρχίζει να πονάει συνήθως λαμβάνει απλά παυσίπονα και σε ένα σημαντικό αριθμό από αυτούς μέσα σε λίγες μέρες επέρχεται πλήρης αποκατάσταση. Εάν ο πόνος επιμένει τότε πρέπει να αποταθεί εις τον ιατρό της εμπιστοσύνης του ο οποίος τον υποβάλλει σε κλινικό (τον σημαντικότερο) και εργαστηριακό έλεγχο δηλ. αιματολογικό (γεν. αίματος, ΤΚΕ, αλκαλική φωσφατάση) η/και ακτινολογικό που σε βαρύτερες περιπτώσεις περιλαμβάνει αξονική η μαγνητική τομογραφία έτσι ώστε να επιβεβαιωθεί πιθανώς η ΚΜΔ σαν αιτία του πόνου η άλλες δομές που προαναφέραμε.Επισημαίνουμε ότι υπάρχουν και άλλες αιτίες ουρολογικές η γυναικολογικές αλλά και ο υπερπαραθυροειδισμός, υπερθυρεοειδισμός, πολλαπλούν μυέλωμα, βαριά οστεοπόρωση (κατάγματα) η όγκοι που μπορούν να προκαλέσουν αυτά τα συμπτώματα.

Η αντιμετώπιση

Η αντιμετώπιση συνήθως είναι συντηρητική και περιλαμβάνει αντιφλεγμονώδη, μυοχαλαρωτικά, παυσίπονα η και ηρεμιστικά ενώ συστήνεται ανάπαυση σε θέσεις που ανακουφίζουν. Οδηγίες δίνονται όπως να αποκτήσετε στρώμα αρκετά σκληρό, χαμηλό μαξιλάρι και καρέκλα που να στηρίζει την μέση. Να μην βουλιάζετε στους καναπέδες, να μην κοιμάστε μπρούμυτα. Να μην καταπονείτε την οσφύ σας κατά τις καθημερινές σας δραστηριότητες κάνοντας λάθος κινήσεις. Να αποφεύγετε την κάμψη και στροφή. Προτιμήστε να κάμψετε τα γόνατα.

Φίλοι κινηθείτε, κάντε ποδήλατο, κάντε κολύμβηση, περπατείστε. Οι ενδογενείς ουσίες που ελαττώνουν κεντρικά τον πόνο αυξάνουν με την φυσική δραστηριότητα έτσι όπως η οξυγόνωση και ο μεταβολισμός του συνδετικού ιστού σίγουρα επιβάλλονται.

Σε κάποιες περιπτώσεις ο πόνος επιμένει ή και επιδεινώνεται οπότε διάφορες μικρότερες ή μεγαλύτερες επεμβατικές μέθοδοι έχουν εξελιχθεί με σκοπό να ανακόψουν την φλεγμονή η να μειώσουν τον όγκο του δίσκου. Αυτό επιτυγχάνεται είτε χορηγώντας δια βελόνης ουσίες ή κύματα τα οποία επηρεάζουν την δομή του δίσκου, είτε επεμβαίνοντας ανοικτά δηλ. χειρουργώντας τους ασθενείς αυτούς και αφαιρώντας άμεσα, τμήματα αυτού.

Η Οξυγόνο-οζονοθεραπεία και ακόμα καλύτερα η εξέλιξη της Ozonaim τεχνική αποτελούν μια νέα κλειστή μέθοδος που αναπτύχθηκε τα τελευταία χρόνια για αυτούς τους ασθενείς που η βαρύτητα των συμπτωμάτων τους δεν επιβάλλει, η άλλες παθήσεις δεν επιτρέπουν, την χειρουργική λύση.

Πως δρα το όζον στην κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου;

Πειραματικές εργασίες έδειξαν ότι το υλικό του πυρήνα του μεσ. δίσκου κατά την έκθλιψη του σε περιπτώσεις Κ.Μ.Δ. μπορεί να ενεργοποιήσει χημικό η ανοσολογικό ερεθισμό του νεύρου παράγοντας φλεγμονή. Σοβαρές μελέτες έδειξαν ότι μικρές σε όγκο και αριθμό εγχύσεις οξυγόνου-όζοντος όπως όλα τα ισχυρά οξειδωτικά, μπορούν να αυξήσουν την δράση του υπεροξειδίου της δισμουτάσης, καταλάσης, και άλλων ενδιάμεσων της αντιοξειδωτικής ασπίδας τα οποία εξουδετερώνουν μεγάλες ποσότητες αντιδρώντων ειδών οξυγόνου (ROS) όπως αυτά που δημιουργούνται πλησίον του δίσκου.

ILIAKIS E, VALADAKIS V, VYNIOS D.H., TSIGANOS C.P., AGAPITOS E.Rationalization of the activity of Medical Ozone on Intervertebral Disc. A Histological and Biochemical Study. Rivista di Neuradiologia, 2001 :14(Suppl.1):23-30

ILIAKIS E, BONETTI M. Ιntraforaminal 3D CT Guided Injection of O2-O3.A Technical Note. –Rivista di Neuradiologia 2001:14:419-423.

Αναφέρεται η αποτελεσματικότητα της σε σημαντικά ξένα περιοδικά με τελευταία το AJNR Am J Neuradiol 2003 May:24 (5):784-7, το Eur J Radiol 2004 May, 50 (2):112-9 και Ελληνικά (. Ακτινολογία Επεμβατ Ακτινολ.33: 13- 21.2002 )κλπ

Ο μεγάλος αριθμός εργασιών που διατίθεται και η ερευνά που επιτελείται βελτιώνουν συνεχώς και τα ποσοστά επιτυχίας που ανάλογα με την μέθοδο εφαρμογής κυμαίνονται από 68-86%.

Τρεις τεχνικές εγχύσεως ιατρικού όζοντος (μίγμα Ο2/Ο3) έχουν επικρατήσει:

ΕΝΔΟΔΙΣΚΙΚΗ: Υπό ακτινοσκοπικό έλεγχο 2-5 ml αερίου μίγματος, σε συγκεκριμένη συγκέντρωση όζοντος, εγχύονται κατευθείαν εις το κέντρο του μεσοσπονδύλιου χώρου που αντιστοιχεί εις την κήλη δίσκου. Ένας έμπειρος Ορθοπεδικός, Νευροακτινολόγος η Νευροχειρουργός μπορεί να την πραγματοποιήσει σε περίπου δέκα λεπτά και, μετά την κατάλληλη ανάπαυση, ο ασθενής συχνά σηκώνεται κατάπληκτος από την εξαφάνιση του πόνου.

ΕΝΔΟΤΡΗΜΑΤΙΚΗ: Υπό ακτινοσκοπικό έλεγχο και σε απόσταση 4-5 mm από το μεσοσπονδύλιο τρήμα εγχύονται 5-8 ml αερίου μίγματος.

 

 

ΠΑΡΑΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗ: Χωρίς ακτινοσκοπικό έλεγχο. Έγχυση πλησίον της προσβεβλημένης περιοχής 10-15 ml αερίου για συνολικά 10 επαναλήψεις, συχνότητα δις εβδομαδιαίως. Εάν εφαρμοστεί με τον δέοντα σεβασμό μιας οποιαδήποτε ιατρικής πράξης και εφ όσον ακολουθηθεί η ενδεδειγμένη τεχνική, είναι μια μέθοδος, που όπως έχουν δείξει μελέτες και η εμπειρία δεκαετιών έχει θετικότατα αποτελέσματα και το σημαντικότερο όλων χωρίς παρενέργειες για τον ασθενή. 

Η τεχνική της παρασπονδυλικής εγχύσεως (προσωπικό αρχείο) και συγκριτικές αξονικές τομογραφίες δανεισμένες από τον dott. Bonetti στις οποίες καθίσταται εμφανής η διάφορα της προβολής του μεσοσπονδυλίου δίσκου τρεις μήνες μετά την αντιμετώπιση.

 

 

 

 

 

 

Γιατί η Ozonaim τεχνική μας ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΤΑΘΕΙΑ ΤΗΣ ΣΠ. ΣΤΗΛΗΣ Η ΑΥΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΛΕΚΑΝΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΜΑΣ.

Η βέλτιστη προσέγγιση είναι η ταχεία αναγνώριση της πάθησης και η συντηρητική αντιμετώπισή της.

Πιθανή και από τις πλέον παραμελημένες αίτιες οσφυαλγίας και οσφυοισχιαλγίας αποτελούν οι παθήσεις των συνδέσμων κυρίως αυτών που συνδέουν τον Ο5-Ι1,τον Ο5 και Ι1 με το λαγόνιο και την λαγόνιο ακρολοφία και το ιερό οστού με το λαγόνιο. Έχει παρατηρηθεί ότι τo 95% των ασθενών μας αναφέρουν πόνο στην περιοχή μεταξύ O5 και βάσεως του ιερού (οσφυοιεροί σύνδεσμοι ) η του ιερού με το λαγόνιο και την λαγόνιο ακρολοφία (ιερολαγόνιο σύνδεσμο ),του οσφυϊκού σπόνδυλου με το λαγόνιο και την λαγόνιο ακρολοφία (λαγονοσφυικός σύνδεσμος).Αυτοί οι σύνδεσμοι κατά ορισμένους συγγραφείς δημιουργούν πόνο εντοπισμένο η με επέκταση στα κάτω άκρα προσομοιάζοντας τους με αυτούς της ισχιαλγίας και με χαρακτηριστική διαδρομή. Η διάγνωση της συνδεσμικής βλάβης γίνεται με τον ασθενή να ξαπλώνει ανάσκελα και να σηκώνει και τα δυο πόδια όσο ποιο ψηλά μπορεί και μετά να τα κατεβάζει. Εάν το κατέβασμα είναι ποιο επώδυνο από το ανέβασμα η χαλάρωση των συνδέσμων είναι δεδομένη . Μετά ψάχνουμε με το χέρι για το ακριβές σημείο που πάσχει. H βλάβη (τραυματισμός) στον ιερολαγώνιο σύνδεσμο συνήθως συμβαίνει όταν σκύψουμε και ρίψουμε το σώμα με τα πόδια τεντωμένα και καθηλωμένα στο έδαφος η έμμεσα με επαναλαμβανόμενους μικροτραυματισμούς κατά την διενέργεια στροφών και σκυψίματος. Στις δυνατότητες της θεραπείας μας είναι και η αντιμετώπιση και αυτών των αίτιων .Η χαλάρωση λογά αυτών των μικρορήξεων και η αδυναμία των συνδέσμων αυτών μπορούν να προκαλέσουν και εκφύλιση των δίσκων Εκφύλιση του δίσκου συμβαίνει τόσο νωρίτερα όσο νωρίτερα συμβαίνει χαλάρωση των οσφυϊκών συνδέσμων. Γιατί; Μια φορά που αυτοί είναι χαλαροί και αδύνατοι οι οσφυϊκοί σπόνδυλοι κινούνται περισσότερο και προκαλούν ανώμαλη τριβή, φθορά και πόνο. Το σώμα προσπαθεί να διορθώσει αυτό φέρνοντας σε τάση τους οσφυϊκούς μύες. Τα υπερκινούμενα σπ. σώματα προκαλούν στρες στους μεσοσπονδύλιους δίσκους. Πιθανώς αυτοί οι δίσκοι δεν μπορούν να αντέξουν την επιπλέον πίεση και αρχίζουν να αποπλατύνονται η να δημιουργούν κήλη. Οι οσφυϊκοί σύνδεσμοι μετά από αυτό κουράζονται περισσότερο διότι οι δεν προστατεύουν σαν μαξιλάρια από τους κραδασμούς τη οσφύ. Κάτω από αυτές τις συνθήκες ο πόνος επιδεινώνεται σαν φυσική κατάληξη.

Υπενθυμίζουμε: Η τεχνική μας ενεργοποιεί την ανάπτυξη των μαλακών ιστών όπως οι σύνδεσμοι και οι τένοντες ανακουφίζοντας την οσφυαλγία. Η ΟΖΟΝΑΙΜ είναι αντιμετώπιση επιλογής στην ενδυνάμωση των μεσοσπονδυλίων οσφυϊκών συνδέσμων και προλαμβάνει την σταδιακή εκφύλιση που συμβαίνει με την ηλικία εις τους μεσοσπονδύλιους δίσκους ανεξαρτήτως ηλικίας. Τα παιδιά και οι έφηβοι απαιτούν συνήθως μόνο μια συνεδρία ΟΖΟΝΑΙΜ για να λύσουν το πρόβλημα με τους συνδέσμους και τους τένοντες. Ο συνδυασμός των προαναφερθέντων μεθόδων (ΟΞΥΓΟΝΟ-ΟΖΟΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ),η λύση του μυϊκού σπασμού (trigger points) και η αντιμετώπιση της συνδεσμικής βλάβης ΟΖΟΝΑΙΜ φαίνεται ότι αποτελούν πιθανώς το κλειδί της επιτυχίας στην θεραπειών.

Από προσωπικο αρχειο (ΕΡΓΑΣΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΗ στο Rivista Italiana di Neuroradiologia).

Το οζον προαγει την δημιουργια της αιματωσης στους κακως αιματουμενους ιστους όπως τον μεσοσπονδύλιο δίσκο με συνέπεια την ενεργοποίηση της δημιουργίας συνδετικού ιστού και την αποκατάσταση του.

 

 

Παραδείγματα προσωπικού αρχείου

(πριν και μετά την θεραπεία) και μετά τρεις μήνες και ακτινολογικά ευρήματα.

 

 

 

 

 

Να θυμάστε πάντα ότι η επιτυχία μιας θεραπείας εξαρτάται

1) Από την σωστή διάγνωση-γνώση και κατόπιν από την κατάλληλη τεχνική αντιμετώπισης του γιατρού σας.

2) Από την ισορροπημένη διατροφή.

3) Από την ορμονική σας κατάσταση.

4) Από τον τρόπο ζωής σας.

Η συνεργασία γιατρού –ασθενούς είναι το μυστικό.