ΣΚΟΛΙΩΣΗ & Ozonaim

Η Σκολίωση αποτελεί παραμόρφωση της σπ. στήλης (Σ.Σ.) με κύριο χαρακτηριστικό την πλάγια κλίση και στροφή της. Διακρίνεται σε δυο ομάδες την λειτουργική η δευτεροπαθή σκολίωση με καμπύλη προσωρινά διορθώσιμη και που εμφανίζεται συνήθως σε περιπτώσεις ανισοσκελίας, πόνου η κακής στάσεως του σώματος και οι οργανικές σκολιώσεις δύσκαμπτες που περιλαμβάνουν την ιδιοπαθή (80% των περιπτώσεων) την συγγενή, την παραλυτική και άλλες.

Η ιδιοπαθής που εμφανίζεται στο 3-5% του πληθυσμού και κυρίως στα κορίτσια είναι συνήθως ασυμπτωματική ιδιαίτερα στην αρχή και μόνο σε μεγαλύτερες γωνίες παρουσιάζεται δυσκαμψία. Άρα η διάγνωση της σκολίωσης η οποία πρέπει να ανακαλύπτεται κατά τη διάρκεια της εφηβείας είναι κλινική και βασίζεται στην παρατήρηση και επί υποψίας να συστηθεί αφενός ακτινογραφία ανά εξάμηνο ολόκληρης της οσφυϊκής και θωρακικής μοίρας της Σ.Σ. σε ένα φιλμ και αφετέρου ακτινογραφία λεκάνης για τον έλεγχο των επιφύσεων των λαγονίων οστών (που αποτελούν δείκτη της σκελετικής ωρίμανσης). Η συνήθης αντιμετώπιση για την σκολίωση, ειδικά κατά τη διάρκεια της εφηβείας περιλαμβάνει την παρατήρηση, τοποθέτηση κηδεμόνων και χειρουργείο. Η παρατήρηση μιας σκολιωτικής η και κυφωτικής σπονδυλικής στήλης δεν ακούγεται πολύ ευχάριστα, αλλά η πρώιμη χρήση κηδεμόνα έχει δείξει ότι ελαττώνει την εξέλιξη της ήπιας σκολίωσης και το χειρουργείο. Αυτό περιλαμβάνει την τοποθέτηση μεγάλων ράβδων στην σπονδυλική στήλη με σκοπό την σταθεροποίηση της. Το χειρουργείο χρησιμοποιείται γενικά για βαριές μορφές σκολίωσης όταν ο κηδεμόνας αποτύχει να σταματήσει την εξέλιξη. Γενικά η σκολίωση προκαλεί εκτός από την σπονδυλαρθρίτιδα και πόνο σε μεγαλύτερες ηλικίες, προβλήματα καρδιοαναπνευστικά, αισθητικά και νευρολογικά.

ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΜΑΣ

Η σπονδυλική στήλη και κατά συνέπεια οι σπόνδυλοι της διατηρούνται σε συνοχή από τα ίδια συνήθη στοιχεία που συγκρατούν και όλα τα οστά μεταξύ τους, τους συνδέσμους. Ο ασθενής πονά συχνά στη θέση όπου η σπονδυλική στήλη κάνει την καμπύλη. Στην κορυφή αυτής της καμπύλης οι σύνδεσμοι διατείνονται εξ αιτίας της αρχικής σκολίωσης και χαλαρώνουν σιγά-σιγά λόγω της παρατεταμένης τάσεως, της κόπωσης και των μικροτραυματισμών από την υπερβολική απορρόφηση των κραδασμών. Σαν συνέπεια έχουμε αδυναμία και πόνο στην έκφυση των συνδέσμων σπασμό εξισορρόπησης των παρασπονδυλικών μυών και όλα μαζί προκαλούν δυσχέρεια στον ασθενή και σταδιακή επιδείνωση της προϋπάρχουσας γωνίας και αστάθειας.

Κάθε πάθηση έχει μια αιτία. Δεδομένου ότι η σκολίωση αναγκάζει την σπονδυλική στήλη να κινείται σε λάθος κατεύθυνση η αντιμετώπιση θα πρέπει να στοχεύει εκεί όπου υπάρχει ανάγκη να διορθωθεί το πρόβλημα. Η χαλάρωση των συνδέσμων είναι πιθανώς μια εύλογη εξήγηση για την εξέλιξη της σκολίωσης και του πόνου της. Η θεραπεία μας ενδυναμώνοντας τους χαλαρούς συνδέσμους μπορεί δυνητικά να σταθεροποιήσει και να αντιμετωπίσει τα αποτελέσματα της σκολίωσης. Εάν η σκολίωση εξελίσσεται γρήγορα η τοποθέτηση κηδεμόνα κρίνεται απαραίτητη και η θεραπεία μας συμπλήρωμα.

Ο πόνος από τη σκολίωση έχει κοινά στοιχεία και εξαρτώνται ανάλογα με το που η σκολίωση εντοπίζεται. Αυτά τα στοιχεία του πόνου αναπαράγονται εύκολα με την πίεση στους συνδέσμους πάνω στα σκολιωτικά τμήματα της σπονδυλικής στήλης. Ένα θετικό σημείο πόνου μπορεί να μας επιβεβαιώσει τη διάγνωση. Ο ποιος κοινός λόγος για πόνο εξαιτίας της σκολίωσης είναι η αδυναμία των συνδέσμων στην κορυφή της σκολιωτικής καμπύλης.

Προσωπικό αρχείο και αφορά την ίδια ασθενή (MRI, ΣΠΙΝΘΗΡΟΓΡΑΦΗΜΜΑ, ΣΗΜΕΙΑ ΠΟΝΟΥ)

Η Ozonaim θεραπεία μας πάνω σε ολόκληρο το σκολιωτικό κομμάτι μπορεί να είναι αποτελεσματική στην εξάλειψη του πόνου της σκολίωσης. Ένα πρόσθετο όφελος από την ενίσχυση των συνδέσμων είναι ότι θα μπορούσε να βοηθηθεί η σταθεροποίηση του τμήματος που αντιμετωπίστηκε. Γι’ αυτό το λόγο η θεραπεία μας μπορεί να αποτελέσει ένα μέρος σημαντικό στην διαχείριση αυτής της δυσχερούς αντιμετωπίσιμης πάθησης ιδιαίτερα στις μεγαλύτερες ηλικίες.

Να θυμάστε πάντα ότι η επιτυχία μιας θεραπείας εξαρτάται

1) Από την σωστή διάγνωση-γνώση και κατόπιν από την κατάλληλη τεχνική αντιμετώπισης του γιατρού σας.

2) Από την ισορροπημένη διατροφή.

3) Από την ορμονική σας κατάσταση.

4) Από τον τρόπο ζωής σας.

Η συνεργασία γιατρού–ασθενούς είναι το μυστικό.